کد خبر: ۱۰۴۰۹
۱۰ مهر ۱۴۰۳ - ۰۷:۰۰

از مسجد محله تا سکوی قهرمانی نغمه‌سادات روزمه

تلاش و سخت‌کوشی نوجوان محله بهارستان در‌کنار تشویق‌های مربی‌اش باعث شد او به‌سمت قهرمانی برود. در این راه، پدر و مادرش مسیر پیشرفت را برای نغمه یازده‌ساله هموار و حمایتش کردند.

همه‌چیز برای نغمه‌سادات روزمه از رفتن به کلاس‌های اوقات فراغت مسجد صاحب‌الزمان (عج) در خیابان شهید‌اصلانی محله بهارستان شروع شد. اوایل، تنها برای گذراندن اوقات فراغت، در رشته کاراته سبک «وا دو کای» تمرین می‌کرد، اما با تشویق‌های مربی‌اش، سحر ثابت‌پور، به تمرین دلگرم شد.

تلاش و سخت‌کوشی نغمه در‌کنار تشویق‌های مربی‌اش باعث شد او به‌سمت قهرمانی برود. در این راه، پدر و مادرش مسیر پیشرفت را برای نغمه یازده‌ساله هموار و حمایتش کردند. همین حمایت‌ها سبب شد او کمربند قهوه‌ای این رشته و دو قهرمانی استانی و دو قهرمانی و یک نایب‌قهرمانی کشور را در این رشته به دست بیاورد.

- این ورزش را از کجا و چطور شروع کردی؟
از بچگی به ورزش‌های رزمی علاقه داشتم؛ به‌همین‌دلیل مادرم به‌دنبال باشگاهی می‌گشت که من را برای کلاس تابستانی ثبت‌نام کند. تابستان دو سال پیش متوجه شدیم چند‌سالی است در طبقه پایین مسجد صاحب‌الزمان (عج) کلاس‌های رزمی تشکیل می‌شود. همان موقع آنجا ثبت نام کردم.

- اولین مقامی که در این رشته به دست آورده‌ای چه بود؟
دو ماه و نیم از شروع تمرینم می‌گذشت که مربی‌ام گفت آمادگی شرکت در مسابقه را دارم. در رقابت‌های استانی شرکت کردم و توانستم مقام اول را به دست بیاورم. این اتفاق خیلی امیدوارم کرد. با خودم گفتم اگر با دو ماه تمرین توانسته‌ام مقام اول استان را به‌دست بیاورم، با تمرینات بیشتر به طور حتم می‌توانم مقام‌های بهتری کسب کنم.

- از خاطراتت از این مسابقات برایمان بگو.
در یکی از مسابقات هنگامی‌که دوستم بازی داشت، با صدای بلند به او می‌گفتم که چطور به حریف ضربه بزند. او توانست مقام بیاورد و بعد‌از مسابقه گفت «نغمه، صدایت را می‌شنیدم و خیلی در اجرای فن روی حریف کمکم کردی.» از این موضوع خیلی خوشحال شدم.

- آینده‌ات را چطور پیش‌بینی می‌کنی؟
علاقه زیادی به داوری در کاراته دارم. می‌خواهم در این زمینه فعالیت کنم.

- روی دوستانت هم در ورزش تأثیری گذاشته‌ای؟
مدرسه از من استقبال کرد و مدیر هم سر صف تشویقم کرد. این باعث شد بین دانش‌آموزان به‌عنوان دختر ورزشکار شناخته شوم. خیلی از دوستانم می‌پرسند که چطور می‌توانند این رشته ورزشی را شروع کنند و در آن موفق شوند.

- در مدرسه چه ورزشی انجام می‌دهی؟
با آنکه رشته رزمی کار می‌کنم، در مدرسه نمی‌توانم این رشته را دنبال کنم. باتوجه‌به اینکه قد من بلند است، در رشته بسکتبال یا والیبال نیز تمرین می‌کنم. امیدوارم روزی آموزش‌و‌پرورش رشته‌های رزمی را هم در مسابقه‌های دانش‌آموزی بگنجاند.

- ورزش روی خودت چه تأثیری گذاشته است؟
قبل از اینکه ورزش کاراته را شروع کنم، کمی خجالتی بودم. محیط ورزش سبب شد اجتماعی‌تر شوم و دوستان بیشتری پیدا کنم. علاوه‌بر‌این با فعالیت‌های فرهنگی مسجد آشنا شدم و از این طریق در برنامه‌هایشان شرکت می‌کنم. در برنامه اعتکاف مسجد در شب شهادت امام‌رضا (ع) با دوستان مسجدی‌ام به‌سمت حرم رضوی پیاده‌روی کردیم.

- اوقات فراغت را به چه کاری مشغول هستی؟
خواهر بزرگم بسیار خلاق است و در لیگ کشوری بسکتبال بازی می‌کند. با هم در اوقات فراغت دست‌بند می‌بافیم و کار‌های هنری انجام می‌دهیم؛ مثلا نقاشی می‌کشیم.


* این گزارش سه‌شنبه ۱۰ مهرماه ۱۴۰۳ در شماره ۵۸۳ شهرآرامحله منطقه ۷ و ۸ چاپ شده است.

ارسال نظر
آوا و نمــــــای شهر
03:44